هیچکس شهامت ساختنِ سرنوشت خویش را نداشت … اینچنین شد که او نوشت و همگان تماشاگرِ پرشانیِ خود شدند …
سرنوشت
Ben yazdım kadere, hüznü, perişanı … Sonu gelmez yinede bitemez ümitler … Ama yoksa bahçemin eski şanı … Sebebi koparılan çiçekler … بله! این خودم هستم!