اگر دل رو ببُری و کماکان دل داشته باشی، آخرش که برسه، هر کاری هم کنی، همه میفهمن که داشتی و بُریدی … تو می مونی و یه بازی باخته، یه ورق دل که دیگه به هیچ دردی نمیخوره و یه عده که بهترین عکس العملشون اینه که بهت زل میزنن و هیچی نمیگن …
مادربزرگ
در روز چندین بار پیش میاد که مادربزرگ پیرم از ته دل و از صمیم قلبش بهم میگه : ایشالا خوشبخت بشی … و من با این جمله چنان آرامشی پیدا می کنم که تا تجربه نشه، قابل فهم نیست :)
همین جوری!
دیشب بعد از مدت ها چند ساعت نواختم و خوندم! … و اتفاقاً همه اش هم ضبط شد :) پی نوشت : دو دلم!
نشاط دل غمگین من !
روزگاریست که سودای بتان دین من است غم این کار نشاط دل غمگین من است دیدن روی تو را دیده جان بین باید وین کجا مرتبه چشم جهان بین من است یار من باش که زیب فلک و زینت دهر از مه روی تو و اشک چو پروین من است تا مرا عشق تو تعلیم […]