یاهو و من!

داستان من و یاهو بر میگرده به 10 سال پیش که واسه اولین بار وارد اینترنت شدم! هنوز یادم نمیره … 15 ساعت اینترنت، 11 هزار تومن! … تازه شرکت ارائه دهنده یه ایمیل مجانی (!) هم رو Domain خودش بهمون میداد و من که اونموقع درک زیادی از این قضیه نداشتم، فکر میکردم که خیلی آقاهای مهربونی هستن (نوستالِ اسب لوک خوش شانس!). خلاصه بگذریم که اون 15 ساعت رو چطور مصرف کردیم که دیر تموم شه! خب آدم زورش میومد! 11 تومن اون موقع کم پولی نبود. فکر میکنم میشد باهاش دست کم 150 لیتر بنزین زد! … ما اون اینترنت 15 ساعته رو فکر می کنم تو مدت 1 ماه مصرف کردیم … خیلی زود توجیه شدم که اون ایمیل شرکتیِ ایرانی چیز به درد نخوریه و یه ایمیل یاهو واسه خودم گرفتم. تقریباً 4 سال اون ایمیل یاهو، ایمیل اصلیم بود و همه زندگیم تو اون بود … تا اینکه سر یه قضیه ای ( !!! :دی ) ایمیلم رو کلاً Delete کرده و یه اکانت دیگه واسه خودم گرفتم و الان 6 سالی میشه که همین اکانت رو دارم …

همون روزای اولی که اینترفیس جدید ایمیل اومد، من از حالت کلاسیک به حالت جدید منتقل کردمش … چون واقعاً کار باهاش راحت بود و منم سرعت اینترنتم اونقدری بود که کفایت کنه … یعنی یه همچین عطشی در دستیابی به ناشناخته ها در ما وجود داشت :دی

تقریباً یکی دو ماه پیش بود که یاهو ایمیل زده که آقا دم شما گرم که 6 ساله با ما هستی و خراب وفاداریت هستیم و اینا، چون شما از کاربرهای قدیمی هستی، گفتیم اول به شما بگیم (!) بیا برو این اینترفیس جدید رو ببین و باهاش کار کن … و من در حد یه ربع باهاش کار کردم و حتی خیلی متمدنانه! برخورد کردم و فیدبک هم دادم که فونت ها زیادی درشته و Sidebar الکی عریضه و Header خیلی پهنه و فضای کاربر خیلی کوچک تر شده نسبت به قبل …

حالا دوباره دیروز بهم ایمیل زدن … آقا دم شما گرم که 6 ساله با ما هستی و … :دی … بیا برو این اینترفیس جدید رو ببین … بالاخره بخوای نخوای تو همین یکی دو ماه آینده به صورت اجباری میریم تو اینترفیس جدید و … تقریباً تهدید و تشویق رو همزمان انجام داده …

خلاصه که بی توجه به هشدار یاهو، کماکان با همون اینترفیسی که باهاش راحتم به کارم ادامه میدم … کلاً الان که خودمو با چندسال پیش مقایسه میکنم، میبینم اصلاً حوصله تغییرات شدید و یکدفعه ای رو ندارم … حالا این یاهو یه نمونه اس … خیلی چیزای دیگه هم همینطوریه … مثلاً اصلاً حوصله ندارم ترکیب اتاقمو عوض کنم … یا حتی مثل سابق حوصله مرتب کردن آهنگ های روی کامپیوترمو هم ندارم … Playlist ام شده دسکتاپم! … هر آهنگی یه مدت رو دسکتاپ می مونه و بعد که به اندازه کافی گوش داده شد، میره تو یه فولدری که نمیدونم چیه و کجاست …

پیر شدیم رفت … یا یه همچین چیزی احتمالاً!

پی نوشت : از این دست نوشته ها زین پس! بیشتر خواهید دید …