راضی هستم

الان که ساعت 2 رو هم گذشته و کماکان من بیدارم، دارم به این فکر میکنم که راضی هستم … از هر چیزی که هست و هر چیزی که نیست و هر چی که میخوام و هر چیزی که نمیخوام … راضی هستم از اینکه امروز، دوم مهرماه 1389، اینجا هستم و رو تختم لم دادم و از باد خنکی که از پنجره میاد تو اتاقم لذت می برم … راضی هستم از اینکه کلی کار دارم و همه رو تو این کاغذهای یادداشت چسبوندم و زدم به دیوار جلوی چشمم که یادم نره … راضی هستم از اینکه برای خواسته ها و علایق خودم ارزش قائلم … و برای رسیدن بهشون هرکاری که می تونم می کنم … راضی هستم از اینکه هر بار فیس بوکم رو چک میکنم کلی کامنت و نوتیفیکیشن هست … که یعنی من زنده ام … که یعنی کلی دوست خوب دارم … راضی هستم از اینکه انقدر سرم شلوغه که به ندرت احساس انگل بودن بهم دست میده … و به ندرت حس می کنم بی مصرفم! … راضی هستم از اینکه روی میز کارم 10 تا خودکار هست که هیچ کدومش نمی نویسه … از اینکه شب به شب موقع خواب میرم سر یخچال … از اینکه غر میزنم … از اینکه از سر تنبلی همیشه یه کم ته ریش دارم … از اینکه دوست دارم یاد بگیرم … از اینکه کنجکاوم … از اینکه نمی دونم و می دونم که نمی دونم …  از اینکه خیلی وقتا برای خودم میخونم … از اینکه آهنگ هایی دارم که به جز خودم هیچکس نشنیده … از اینکه دیوان حافظ همیشه روی میزمه … از اینکه الان بیدارم … از اینکه خدا هست … راضی هستم از اینکه راضی هستم …