به نظرم آدم باید تو زندگیش دنبال چهار جور “مجبوبیت” باشه … یعنی فکر می کنم اگه تو این چهار مورد آدم محبوبی باشی، احتمالاً خیلی بیشتر از میانگین عمومی، از زندگیت لذت میبری …
اولیش محبوبیت تو خونه ی خودت … اگه مجرد باشی که میشه پیش پدر و مادر و خواهر و برادر … اگه هم متأهل باشی که همسر و بچه هات هم بهشون اضافه میشن …
دومیش محبوبیت تو خانواده اس … پیش کسانی که با تو زندگی نمیکنن ولی خب تو جمع های زیادی باهاشون هستی … و اغلب یه جورایی جزئی از وقت های آدم رو پر می کنن …
سومیش محبوبیت بین دوستاس … این میتونه خیلی خوب باشه، اگه درست و منطقی باشه … یعنی به نظرم خیلی خوبه که آدم همیشه کسانی رو داشته باشه که بدون غرض و چشمداشت حاضر باشن تو رو تو روزای خوشی و بدی همراهی کنن … به حروف پررنگ بیشتر توجه کنید! …
چهارمیش هم محبوبیت بین همکاراس … اصولاً اگه کسی بخواد واسه خودش آدم بشه باید کار کنه … (این جمله کاملاً جدی بود! و البته برعکسش درست نیست … یعنی هر کسی که کار میکنه، قطعاً نمیشه گفت آدم میشه!) … بنابراین وقت زیادی صرفاً تو محل کار سپری میشه … و محبوبیت تو محل کار میتونه واقعاً خوب باشه … از همه لحاظ!
وقتی تو این ۴ تا مورد موفق باشی، احتمالاً فقط روزی ۲-۳ ساعت می مونه که محبوبیت نداری، اونم واسه اینکه زندگیت عادی نشه، خوبه :)
————–
پی نوشت ۱ : خوشحالم از اینکه به نظر میرسه تو مورد ۴ کاملاً موفق بودم :دی … راجع به مورد سوم هم شمایید که می دونید ;)
پی نوشت ۲ : دلم میخواد یه آهنگ جدید بذارم رو سایت … گزینه های زیادی هست .. فعلاً دارم روش فکر می کنم … (این الان از این پیام بازرگانی هایی بود که مثلاً میخوان آدمو تو خماری نگه دارن!)
جالب بود.
ممنون