بعضی وقتا دیگه تحمل آدم تموم میشه . از اون جایی هم که “دیه” گرون شده مجبوری خودتو بکشی که راحت شی ! نه کس دیگه ای رو !
ما داریم تو فقر فرهنگی می میریم . افرادی که یه سری قوانین اجتماعی و معاشرتی رو میفهمند تعدادشون کمتر از ۱۰ درصد مردم میشه . به هر کدومشون هم میگی ، میگن :
– میدونستیم بابا !
یا اگه یه مقدار صمیمی تر باشن ، میگن :
– این قرتی بازی ها چیه ؟!
اگه خیلی صمیمی باشن :
– ………… ( بد و بی راه ! )
به هر حال تنها چیزی که تو رسانه های ما هیچ کاری باهاش ندارن ، فرهنگ این ملّته !
فرهنگی که به نظر من ، نوع لباس پوشیدن ، نحوه ی برخورد های اجتماعی و معاشرتی ، نحوه رفتار و صحبت با بقیه مردم و … و حتی نوع موسیقی ای که مردم گوش میدن ادامه داره !
اول راجع به آخریش مینویسم ، بعد راجع به بقیه !
یکی میاد یه آلبومی میده بیرون ! کافیه که رو صدای یارو یه افکت ساده باشه ( مثال هم میزنم ، یکی همون دختره که ما نفهمیدیم اسمش مریم بود یا محشر بود یا تقی بود و … ! یکی هم همین آقای برادر بنیامین ” دنیا دیگه مثل تو نداره ” و … ! ) تا ۶ ماه باید شب و روز تحملش کنی تا تب مردم بخوابه ! هر جا بری میشنوی . یعنی مجبوری بشنوی . تو تاکسی میشینی ، میشنوی . تو ماشین خودت بشینی ، میشنوی ( چون ماشین بغلی صداشو بلند کرده ) ، تو خونه باشی میشنوی ( چون اون ماشینه صداشو خیلی بلند کرده ) و … . آخرش بخوای نخوای یه دفعه چشتو باز میکنی میبینی تو هم شعرشو حفظ شدی !
همه ی این سر و صدا ها برا اینه که خانم یا آقای خواننده مثلاً صداش افکت Flanger یا Chorus داره . که اگه یه ذره اطلاعات بیشتری میداشتند ، میدونستن که گذاشتن اون افکت رو صدا ، دو یا حدأکثر سه سوت کار می بره ! اونی هم که کارش یه ذره درسته ( مثل اصفهانی ) وقتی میبینه کفگیر یه ته دیگ خورد ، مجبور میشه بره به این سمت . رو آهنگ Trance شعر حافظ و … میخونه ! یا مثل افتخاری می افته تو خط قر و تمبک ! هیچ کی راجع به موسیقی ای که ساخته شده و نواخته شده ، فکر نمیکنه . چون یاد نگرفته فکر کنه . چیزی به نام موسیقی تو فرهنگ حال حاضر ما تعریف نشده . همه به ظاهر و یا عام بودن خواننده و نوازنده و … توجه میکنن تا کار ارائه شده ! به هر حال از نظر عده ی زیادی موسیقی یعنی : بی بخار شدن وزارت ارشاد ! همین ! ( البته اشتغال زایی هم داره … ) . بحث من فقط رو موسیقی ای هست که داخل ایران ارائه میشه . راجع بقیه بحث خیلی مفصل تره .
بهتره راجع به نوع لباس پوشیدن حرفی نزنم ، چون حال و حوصله ی دردسر رو ندارم ! فقط خیلی کوتاه میگم که ، گویا لباس سر تا پا سیاه ، خیلی مد شده ! در صورتی ۹۸٫۲ درصد از این مردم نمیدونن که لباس سر تا پا سیاه فقط برای یک مراسم شبانه ( همراه باشام ، یا بعد از شام ) مناسبه که اونم تی-شرت با عکس اسکلت نیست ! لباسی موسوم به “اسموکینگ” که کت و شلوار مشکی با کراوات روشن و پیراهن سفیده ، به همراه کفش مشکی و جوراب سرمه ای یا مشکیه .
راجع به برخورد های اجتماعی خیلی لازم میدونم بنویسم چون هر روزه باهاش برخورد داریم ( یه سری نکات هستش که من عمری رو سپری کردم تا به یه عده بفهمونم که البته چندان موفق نشدم ) :
– چند ماهی وقت سپری کردم تا به دوستم یاد بدم وقتی به موازات یا از روبرو همراه با یه خانم به یه درب ( یا گذرگاه یا … ) میرسید ، حق تقدم با خانم هاست ! هیچ بهانه ای هم قابل قبول نیست . “معلوم نبود که میخواد رد شه یا نه ” یا ” اون یه کیلومتر دور تر بود ” و … دلایل مناسبی نیستن .
– چند ماهی طول کشید تا به چند نفر ( که البته آقا نبودن ! ) یاد دادم که هیچ وقت یه آقا برای دست دادن با یه خانم دست دراز نمیکنه . و خانم هست که اگه مایل باشه دست دراز میکنه و اون موقع هیچ توجیهی قابل قبول نیست اگه شما دست ندید ! این مورد یه استثنا هم داره و اونم اینه که آقایون مسن میتونن پیشدستی کنن . البته نوع این دست دادن هم خیلی مهمه . نه سفت ! نه شل ! “دو دستی” هم اصلاً اقدام نکیند ! میخواهید دست بدید ، بیل نمیزنید که !
– اگر دوست ندارید شما را خانم …. یا آقای …. صدا کنن ، باید خودتون بگید که مثلاً : ” لطفاً من رو سینا صدا کنید ” . تا زمانی که از کسی این جمله رو نشنیدید ، احتیاط واجب ( مسئله شرعی شد !!! ) حکم میکنه که شما اون فرد رو خانم …. یا آقای …. صدا کنید .
اینا شاید مواردی باشن که هر روز باهاش برخورد داریم . موارد دیگه ای هم هست که من ترجیح دادم رو سایت نذارم چون فکر نمیکنم تو این زمونه زیاد لازم باشن . یا شاید به گروه سنی ما نمیخوره .
راجع به مرجع اینا هم سوأال نکنید چون جوابتون رو نمیدم ! ولی مطمئن باشید ، صدا و سیما نبوده !
امیدوارم که نتایج این حرفا رو ببینم و حتی اگه یه نفر هم اصلاح بشه ، من راضی میشم ! بیشتر هم که شد ، چه بهتر !
